Het huis uit

Morgen gaan we weer even weg voor een vakantie van 8 dagen. We gaan op een fijn groot huis plus katten en konijnen passen in Eerbeek. Ik pik Anna op in Meppel die nu bij mijn moeder logeert. Ik heb zin om er weer op uit te gaan. Het is ook warm in zo’n bovenwoning in de binnenstad en het is fijn om in een huis te zijn waar je zo vanuit de woonkamer de tuin in kan lopen.

Ik ben mijn koffer aan het pakken, ik ruim de laatste dingen op, draai nog een wasje en wil eigenlijk nog even stofzuigen. Ik laat het graag netjes achter zodat we in een opgeruimd en schoon huis thuis komen.

Of het helemaal gaat lukken weet ik niet want ik doe van alles tussendoor. Ik ben nog snel even wat vliegengordijnpakketjes aan het maken zodat ik een voorraadje mee kan nemen, ik ben e-mails aan het beantwoorden, moet nog even mijn benen ontharen en pin nog wat mooie plaatjes die ik op Pinterest vind. Zo gaat dat met mij, ik doe van alles tegelijk.

Ik zal dus wel zien of die tafel in de woonkamer morgen als ik weg ga zo leeg is als op de foto die ik eergisteren maakte. Nu ligt ‘ie nog vol met paperclips en plastic zakken. Maakt ook niet uit, in de tijd dat wij in Eerbeek zitten is hier niemand die zich daar aan kan storen en als wij weer terugkomen, dan kan ik ook zo weer aanschuiven en verder gaan waar ik mee bezig was. Makkelijk toch?

Visitekaartjes maken

Vandaag was zo’n dag om in huis wat om te klooien. Gisteren ben ik drijfnat geregend dus vandaag voelde ik niet zo de behoefte om de deur uit te gaan.  Ik mocht van mezelf iets leuks doen als ik eerst de tafel in de woonkamer helemaal leeg zou maken. Daar lag al wekenlang een berg met papier, knutselspullen en andere zooi op en die moest ik vandaag echt onder handen nemen. Toen alles weer op z’n plek lag (en in de prullenbak) kon ik aan een lege tafel aan de slag gaan. Wat is het toch heerlijk als dingen weer aan kant zijn. Waarom ik dat niet wat vaker doe is me eigenlijk een raadsel, zoveel werk is het nou ook weer niet. (op de foto is de berg spullen trouwens al gehalveerd)

Ik heb voor mijn SoulCollage® workshops flyers laten drukken maar er is niet overal plek om ze in de stad neer te leggen, in bijvoorbeeld een winkel. Soms hangt er een bord waar alleen visitekaartjes ingezet kunnen worden, flyers mogen dan weer niet.  De visitekaartjes die ik heb geef ik aan mensen zelf maar leg ik niet zomaar ergens neer want er staan allemaal persoonlijke dingen op.

Vandaar dat ik vandaag zelf een stapeltje visitekaartjes heb gemaakt met mooi blauw karton, geschikt om in een winkel te leggen.  Wat is er trouwens veel mooi gekleurd karton te krijgen in de hobbywinkel! Ik had van alle kleuren wel een vel willen meenemen, zo prachtig. De plaatjes knipte ik van de flyers af want daar heb ik  zoveel van.  Het was een leuk klusje en morgen zal ik ze een plekje geven ergens in de stad. Ik heb nog ander karton met een printje waar ik straks nog wat labels van wil maken, ook zo leuk om te doen.

Opruimen

Even een kort berichtje met twee opruim-foto’s. Ik doe nog steeds mee met de Declutter-actie van Esta maar vergeet soms foto’s te nemen van de resultaten. Vandaag heb ik alle kleding die ik moet uitzoeken (schone kleding!) op de tafel in de kastenkamer gegooid zodat ik er echt mee aan de slag moet.

Jee, wat een zooi! waar komt dat toch allemaal vandaan? Ik heb een paar weken geleden ook nog drie zakken kleding uitgezocht en weggedaan. Ik denk met kleding vaak dat ik er altijd nog weer een dochter van een vriendin blij mee kan maken maar dan blijft het zo lang in een doos liggen dat bij de tijd dat ik het er weer uithaal, die kinderen er alweer uitgegroeid zijn.

Ik neem me voor om morgen alles uit te zoeken zodat ik de tafel weer kan zien. In ieder geval heb ik vandaag één grote zak gevuld met kleding voor de kledingcontainer!

Doorgaan / Continue

Een paar weken geleden was ik zo enthousiast begonnen met het ontrommelen van mijn huis via de Declutteractie van Esta. Ik maakte een goede start met een kast uitruimen, de eettafel, de wasmanden en de keuken.

Maar deze laatste dagen ben ik niet meer zo actief bezig met opruimen. Ik ben een weekend weggeweest en heb daar een virus opgelopen waardoor ik verkouden en grieperig ben. (alwéér!) Het ontmoedigt me een beetje om de dingen aan te pakken als ik me lichamelijk niet goed voel.

Wat ik ook lastig vind aan het opruimen van mijn spullen is dat aan veel dingen emotionele herinneringen kleven. Alles wat door mijn handen gaat heeft een geschiedenis. Vooral als het gaat om een doos met oude kaarten, brieven en papieren. Zo vond ik een stapeltje kaarten die ik kreeg als kind van mijn oma en opa tijdens hun vakanties. Mijn zus en ik kregen altijd allebei een eigen kaart uit hun vakantiebestemming en dat vind ik zo lief. We waren dan ook altijd erg blij met de kaarten uit Spanje waar een danseres op stond met een echte rok van stof genaaid op de kaart. Super vond ik die kaarten en ik heb er meerdere van.

En ik kwam een brief tegen geschreven door mijn opa in 1994 toen ik tijdens mijn studie een jaar op Curacao woonde. Ik herken het nette onderwijzers-handschrift uit duizenden. Het is zo’n lieve brief, geschreven een paar jaar voor zijn dood.

En dan een papier van het dierencrematorium waar mijn lieve poes Mien gecremeerd is. Ik wist niet eens meer dat ik ooit die brief heb ontvangen.

Al die dingen maken herinneringen en verlangens los die gepaard gaan met emoties. Zo mis ik Mien nog altijd en dat kan soms heel sterk zijn en hetzelfde geldt voor mijn oma en opa. Hoe graag had ik ze nog bij me gehad en ze kunnen knuffelen.

Het is goed hoor om op te ruimen maar het kost ook veel energie, tranen en vooral tijd. En het zijn juist die dingen die van emotionele waarde zijn die ik niet weg kan doen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de poppenkleertjes van mijn eerste pop gemaakt door mijn grootmoeder, babykleertjes en schoentjes van Anna, theelepeltjes uit het huis van mijn oma en opa en al die andere dingen die mijn hart niet onberoerd laten. Ik stop ze dus weer terug in de doos en die belandt dan maar weer onderin de kast.

Hoe doen jullie dat toch, dat opruimen?

#EstaDecluttert

Vanaf volgende week begint de Declutter-actie van Estamagazine. Drie maanden lang gaan allemaal mensen hun huis opruimen. Niet op één dag maar in etappes. Elke dag een plank, een lade of een doos. Waar de rommel zich maar heeft opgehoopt. Mijn zus en ik doen allebei mee. Ik vind het een geweldig initiatief. Het is goed om dingen waar je tegen op ziet (zoals opruimen) samen met andere mensen te doen die hetzelfde voornemen hebben als jij.

De bedoeling is dat je via Twitter of Facebook de vorderingen laat zien. Ik heb daar geen problemen mee want ik laat wel vaker foto’s van rommelplekken in mijn huis zien op mijn blog en natuurlijk het resultaat als het is opgeruimd. Ik ben nou eenmaal niet zo netjes en vooral wanneer ik bezig ben met van allerlei dingen tegelijk. Dus mijn werktafel ligt vaak vol met knutselspullen maar ook op mijn bureau liggen stapels papieren die nog uitgezocht moeten worden.

Dan heb ik nog een berghok waar ik alle spullen inzet waarvan ik even niet weet wat ik ermee moet. En ik heb een extra slaapkamer waar kasten staan met beddegoed en een tafel waar altijd schone was ligt te wachten om opgeruimd te worden. Maar er staan ook veel verhuisdozen die ik na mijn verhuizing van 4 jaar geleden nog niet heb leeggehaald. Dat was een revalidatieperiode na een zware heupoperatie die ook nog gepaard ging met grote epilepsieaanvallen. Kortom, een tijd waarin ik niet de puf en energie had om mijn hele huis op orde te krijgen. Achterstallig onderhoud dus en genoeg opruimprojekten om de komende tijd mee bezig te zijn.

Voor de duidelijkheid, niet mijn hele huis is een rommel hoor! Het zit- gedeelte in de woonkamer houd ik altijd goed netjes en dit geldt ook voor de keuken en mijn slaapkamer, dus het is niet hopeloos 😉

Ik ben vandaag begonnen met de opruimactie maar wel met iets kleins en overzichtelijks. Het is vandaag de laatste dag van de voorjaarsvakantie en ik voel me eindelijk weer een beetje mens na twee weken behoorlijke griep dus wilde ik het mezelf niet te moeilijk maken. Bovendien start de actie eigenlijk pas op 1 maart. Ik begon met een tafel in de woonkamer:

De tafel lag vol met knutselspullen en nu:

De tafel is leeg! Misschien haal ik het tafelzeil er ook wel af, ik vind het ineens tuttig staan zo op de foto. Dat oogt ook minder druk en geeft rust en ruimte.  Laat de frisse lentewind maar waaien door mijn huis!

Heb jij ook zin om samen met mij en vele anderen mee te doen aan het declutteren van je huis? Kijk dan op de blog van Ellen de Jong, hoofdredacteur van Esta en meld je aan voor deze opruimactie. (Er zijn trouwens ook leuke prijzen te winnen). Ik wens je veel succes voor als ook jij mee gaat doen en het lijkt me leuk je te ‘ontmoeten’ op Twitter en elkaars vorderingen te zien. Voor mij is het ook een goede stimulans om meer vertrouwd te raken met Twitter (@famkeplantinga), sla ik meteen twee vliegen in één klap!

Zaterdag / Saturday

Zaterdagochtend is voor mij één van de fijnste momenten in de week. Meestal heb ik veel plannen die ik ten uitvoer wil brengen. Zo ook vandaag. Mijn plan is om de kast die ik een tijdje geleden kocht in de kringloopwinkel in de keuken te zetten,   hij staat nu in de woonkamer.

(op de foto staat de kast nog in de deuropening)

In de keuken staat een kast die naar de badkamer moet en de kast die in de badkamer staat, tja…dat is nog even de vraag wat ik er mee moet. Het is een kastje dat eerst bij Anna op haar kamer stond. Maar met dit plan ben ik wel even zoet want al die kasten zitten bomvol dus moeten allemaal leeg worden gehaald.

Ik wil als het kan ook nog wat tijd overhouden voor mijn nieuwe “blikhobby”. Ik heb al wat vogeltjes en hartjes geknipt voor een mobiel of sieraden en ik vind het zo leuk om te doen.

Ik moet de vlijmscherpe randjes nog wel schuren dus moet een ijzervijl gaan kopen. De zon schijnt hier dus dan is het lekker om straks even op de fiets naar de bouwmarkt te gaan.

Oh ja, mijn doppengordijn wordt steeds breder en breder…..

En steeds meer mensen sparen doppen voor me!!!!

Sparen / To save

Net heb ik de milieubox gebracht naar de hoek van de straat waar de meneer van de gemeente stond met de KCA-wagen. Er zaten batterijen in, oude medicijnen maar ook drie spaarlampen. Dat vind ik toch vreemd want ik dacht dat die spaarlampen minstens 10 jaar meegingen en ik heb ze al vaker weggebracht.

Het is een beetje vreemd met mij. Ik spaar van alles in mijn huis. Zoals tijdschriften om plaatjes voor SoulCollage® uit te knippen. Ik heb ladingen kralen voor kettingen en sleutelhangers en ik spaar plastic zakken om vliegengordijnen van paperclips mee te maken. En mooie oude lapjes en dekens en 50-er jaren servies.

En wat te denken van al die spullen die ik in de kringloopwinkel tegen kom of op rommelmarkten? Ik heb te veel spullen die in dozen zitten en waar ik niet altijd iets mee doe. Gelukkig spaar ik ook dingen waar ik wel iets mee doe zoals de doppen die ik van iedereen krijg en waar ik superblij mee ben. Mijn doppengordijn wordt steeds breder.

Maar als ik zo goed ben in het verzamelen van spullen en sparen van doppen waarom ben ik dan zo slecht in het sparen van geld? Op de één of andere manier blijft het geld dát ik heb altijd maar rollen…

En omdat ik wél goed ben in het verzamelen en sparen van andere zaken dan geld, heeft het de neiging wel eens wat op te hopen in mijn huis. Mijn werktafel is daar een goed voorbeeld van, ik heb daar ook al wel foto’s van laten zien op mijn blog.

Daarom heb ik meegedaan aan de winactie van de Hema. Ik heb deze foto ingezonden (die had ik immers toch al eens laten zien) om kans te maken op de hulp van een Professional Organizer of  een waardebon van 250 euro. Beide prijzen lijken me te gek maar als ik eerlijk ben heb ik de eerste prijs misschien wel het meeste nodig. Dat ik samen met iemand anders kan kijken hoe ik mijn huis nou eens echt op orde krijg.

Mijn vraag aan jullie is dan ook: Willen jullie op mijn foto stemmen? Wie weet win ik dan de prijs en krijg ik eindelijk een opgeruimd huis! Alvast hartelijk bedankt voor de moeite en als ik win dan beloof ik dat ik mooie plaatjes van mijn huis op mijn blog zal plaatsen.

Ga om te stemmen naar:

http://sloddervos.hema.nl/#/7ab80f4b-8050-4ebc-95c5-536590364828

(Voor de duidelijkheid, je hoeft geen ingewikkelde toestanden uit te halen, e-mailadressen, namen etc. in te vullen. Je hoeft alleen maar als je op de website bent, op het hartje naast de teller bij de foto te klikken)

Plastic zakken strijken / To iron plastic bags

Ik ga door mijn huis om alle spullen van het afgelopen weekend weer uit de tassen te halen en een plek te geven. Ik zuig al het stof weg want ik kwam niet aan schoonmaken toe afgelopen week door alle drukte. De tafel ligt nog vol maar de vloer wordt wat leger alhoewel ik sommige tassen ook even geparkeerd heb in één van de slaapkamers. Het kan bij mij nou eenmaal niet allemaal tegelijk, als de woonkamer en keuken maar enigszins opgeruimd zijn.

Tijdens het opruimen kom ik weer allerlei half afgemaakte projecten tegen die ik in de aanloop van Holy Stitch begonnen was. Twee weken terug ontdekte ik hoe leuk het is om plastic zakken te strijken. Ik spaar al tien jaar mooie plastic zakken voor het maken van het paperclipvliegengordijn dus ik heb materiaal volop. Als je een aantal lagen plastic op elkaar legt met aan de buitenkanten ovenpapier, dan kun je die lagen aan elkaar strijken. Ze smelten dan. Pas wel op dat je het niet te lang doet want dan komen er gaten in.

Ik heb allerlei verschillende plastic zakken gestreken en ik heb nog steeds losse vellen liggen.

Ik heb op internet allemaal prachtige tassen gezien die mensen gemaakt hebben van gestreken plastic zakken. Ik geloof niet echt dat dat voor mij is weggelegd, dat is zo’n geduldklus. Maar een boekje voor de naalden was net te behappen voor me op de naaimachine, dus daar heb ik een paar van gemaakt.

Ik berg de plastic vellen die ik nog heb eerst maar op totdat ik nog een leuk idee krijg wat ik er nog meer van kan maken. Iemand nog een (makkelijk) idee?

HolyStitch! Dag 2

HolyStitch zit er voor deze keer weer op. De tweede dag was ook gezellig, ik zat samen met Anna in de cel. We kwamen weer bekenden tegen en vriendinnen die even een bezoekje kwamen brengen in ons winkeltje.

Ik heb redelijk wat verkocht al viel de verkoop van de pakketten tegen en ook de belangstelling voor de SoulCollage® workshops. En daar heb ik die laatste twee dagen nog zoveel energie in gestoken. Misschien was de markt daar ook geen geschikte plek voor maar ik heb er vertrouwen in dat het wel gaat lopen. Een paar mensen waren in ieder geval wel enthousiast om een workshop te gaan volgen.

Je kunt er ook eigenlijk geen touw aan vast knopen wat de bezoekers trekt en dat maakt het misschien ook wel leuk verrassend. Zo heb ik best veel van mijn tweedehands spulletjes verkocht en ook weer veel van mijn kleding & schoenen in het kledingwinkeltje. Gelukkig, dan is mijn kledingkast weer wat leger en heeft het een goede bestemming gekregen.

Ik heb op zondag een rondje gemaakt langs alle andere cellen zodat ik iedereen even kon ontmoeten, althans waar ik naar binnen kon want op de benedenverdieping zijn de cellen soms zo vol dat je er niet eens meer naar binnen kán.

Deze foto is genomen aan het eind van de dag toen het rustig begon te worden maar af en toe kon je op de gang over de hoofden lopen.

Ik ben blij dat ik er weer bij was  (ook blij dat het weer klaar is) en nu kan het uitpakken en opruimen van alle spullen beginnen. Dan wordt ons huis weer een beetje gezellig want het leek wel een atelier en pakhuis deze afgelopen dagen!

Opgeruimd staat netjes / Well cleaned up

Ja, ik had het beloofd en het is me gelukt, mijn hele werktafel weer vrij van rommel! Pfff…