Bonne Année

Posted on januari 1, 2012 by Famke

Hier een boekenlegger gemaakt van een oude ansichtkaart die ik heb gekocht in een brocante in Frankrijk. Ik koop ze soms omdat ik het zo speciaal vind om een kaart te lezen die iemand zo lang geleden geschreven heeft en de foto’s zijn zo mooi. Vaak zit de postzegel er nog op met de datum. Op deze kaart zit geen postzegel meer maar staat de datum op de kaart geschreven. Als ik het goed begrijp is hij gepost op 30 december 1907. Voor Angèle…

Voor iedereen: Bonne Année! 

Posted in feestdagen, recycling, zelfgemaakt | Tagged boekenlegger, brocante, oude ansichtkaart, postzegel |

Goede voornemens

Posted on december 3, 2011 by Famke

In het kader van de goede voornemens voor het nieuwe jaar heb ik besloten dat het in 2012 de hoogste tijd is om mijn huis eens goed op te ruimen. En dan heb ik het niet alleen over alle manden met schone was die door het huis verspreid te wachten staan om opgevouwd en in kasten gelegd te worden. Dat is sowieso lastig op dit moment omdat mijn dochters kamer al weken verboden terrein is voor mij in verband met de voorbereidingen voor sinterklaas. Wat er in die kamer gebeurt is me een raadsel en dat is maar goed ook want netjes zal het daar niet zijn nu.

Maar rommel maken kan ik zelf ook goed. Opvoedkundig gezien geef ik dan ook niet echt het goede voorbeeld. Ik moet dus bij mezelf beginnen en eens goed de bezem door het huis halen. Te beginnen bij al die knutselspullen die door het huis verspreid liggen. Ik begin aan iets, laat het vervolgens liggen en ga weer iets aan iets nieuws beginnen. Ook de opbergruimte voor al die spullen is niet in orde, daar moet ik ook nog iets aan veranderen. Maar we hebben in ons huis ook heel veel dozen die ik elke verhuizing (en dat zijn er veel) weer met me mee sleep. Er zitten oude spulletjes in met emotionele waarde van mijn oma en opa en babyschoentjes en kleding van Anna. Dat is nog te moeilijk om afstand van te doen. Maar er is zoveel wat wel weg kan omdat ik het echt nooit meer zal gebruiken. Vooral kleding, veel te groot, ouderwets of gewoon afgedragen. Niemand, ook ik niet, kan daar nog iets mee. Dat moet dus weg of naar de kledingcontainer. Zo zijn er nog veel meer dozen die ik moet uitzoeken waar waarschijnlijk de helft van weg kan. Daarnaast heb ik ook nog meubels waar ik geen gebruik meer van maak en zo groot is onze bovenwoning nou ook weer niet dat ik een speciale opslagruimte daarvoor heb. Zo heb ik vrij veel stoelen want ik houd erg van stoelen. Ik heb ze allemaal gekocht in de kringloopwinkel in de loop der jaren. Ik ben mijn oude caféstoeltjes waar we dagelijks op zitten op het moment aan het schilderen en die zal ik nooit wegdoen. Maar ik heb ook een paar brocante stoeltjes die er niet bij passen en die dus weg kunnen. Ik zet ze op marktplaats want ze zijn wel leuk vind ik zelf. Nou, goede plannen dus die ik allemaal ga uitvoeren in het nieuwe jaar.

Maar waarom wachten tot één januari terwijl ik nu ook al een start kan maken? Dus: wie interesse heeft in deze stoeltjes en in de buurt van Leeuwarden woont, doe een leuk bod en misschien heb jij dan binnenkort wel een leuk stoeltje erbij ?!

Ochtendgeluk

Posted on oktober 13, 2011 by Famke

Oh, heerlijk vind ik dat. Zo tussen 10 en 11 uur een kopje koffie. Ik drink het vandaag uit mijn favoriete blauwe emaille kopje, gekocht in een brocante inFrankrijk. Samen met een paar blokjes pure chocola, mm.

Wie zou er vroeger uit dit kopje gedronken hebben? Misschien wel een franse boerin die tussen de klussen door ook even de tijd nam om van haar koffie te genieten. Ik zal het nooit weten, jammer. Nu staat dat zelfde kopje op mijn tafel in Leeuwarden terwijl ik bij het open raam in de zon zit. Straks verdwijnt de zon achter die enorme Achmeatoren en zie ik haar (met een beetje geluk) vanmiddag weer terug, in de woonkamer aan de voorkant. Maar nu geniet ik achter nog even van de koffie, de chocola en de zonnestralen die mijn gezicht verwarmen.

De kringloopwinkel

Posted on augustus 4, 2011 by Famke

Zo om de zoveel tijd mag ik van mezelf naar de kringloopwinkel. Als kind werd ik al meegenomen door mijn ouders naar rommelmarkten en gingen we in de zomervakanties in Frankrijk naar brocantes. De liefde voor tweedehands spullen zat er dus al vroeg in. Ik ga niet te vaak naar de kringloop want dan wordt mijn verzameling aan spullen te groot en mijn huis te klein. Maar af en toe neem ik er een kijkje, het liefst wanneer het niet regent. Het blijft altijd leuk en spannend waar ik nu weer tegenaan zal lopen. Ik probeer heel rustig vanaf het begin alles goed te bekijken en mezelf in bedwang te houden maar dat valt niet mee. Vooral als het druk is bekruipt me een gevoel van onrust. Dat ik misschien iets over het hoofd zal zien en dat er nét iemand anders voor mijn neus met dat unieke artikel vandoor gaat. Ik heb dat bij de keukenspullen, de meubelafdeling en bij het rek met dekens, spreien en stoffen. Dan wil ik alles in één keer overzien en als ik iets zie wat de moeite waard is en betaalbaar, houd ik het net zolang bij me totdat ik eruit ben of ik het wel of niet ga kopen. Ik zie bijvoorbeeld een heel leuk oud stoeltje wat ik thuis nog een likje verf wil geven. Ik hang wat rond bij het stoeltje, ga er een aantal keer op zitten, duidelijk makend dat het eigenlijk al van mij is. Maar meestal komt het er op neer dat ik het uiteindelijk met pijn in mijn hart achter moet laten. Ik heb namelijk geen auto, alleen een fiets met fietstassen en een mandje voorop. Daar past niet een stoel in of een leuke oude kast met glazen deurtjes.

Soms kijk ik op internet naar van die hippe fietsen met zo’n houten bak voorop waar kinderen in kunnen. Mijn dochter is al 13 dus ik zou dan het bankje eruit kunnen slopen zodat er meubels en spullen in passen in plaats van een kind. Maar die fietskarren zijn behoorlijk prijzig en ik ben ook wel wat bang dat er dan geen houden meer aan is met de spullen die ik mijn huis in zal slepen. Ik houd het dus maar bij mijn fietstassen en koop wat ik op de fiets mee kan nemen. Zo houd ik de verzameling thuis nog enigzins binnen de perken gelukkig.