Te jong / Too young

Een paar weken geleden nam een interieurstyliste/editor van Libelle contact met me op omdat ze mijn doppengordijn op internet had zien staan. Ze was bezig met een artikel over het hergebruiken van plastic en zou graag mijn doppengordijn gebruiken voor de fotoshoot.

Ook vond ze de paarse flessenkop die ik een paar jaar geleden gemaakt had leuk voor het artikel.

Ik was natuurlijk enthousiast, mijn gemaakte spullen in een tijdschrift dat leek me echt heel leuk! Ik ben als een razende aan de slag gegaan want ze had het binnen twee dagen nodig en het gordijn had nog niet de goede afmetingen. Alle slierten waren ongeveer 10 centimeter te kort en het was ook nog niet breed genoeg dus ik moest ongeveer 6 slierten bij maken. Ik ging dus aan de slag met de doppen en was er twee dagen behoorlijk druk mee. Mijn doppen waren op een gegeven moment op en ik heb (geheel tegen mijn hergebruik-principes in) zelfs nog wat water en limonadeflessen gekocht om genoeg te hebben. Anna vond het niet erg, kon ze zich eens te buiten gaan aan allerlei prikdrankjes.

Ik heb alle slierten vastgemaakt aan een laken zodat ze niet door de war zouden raken als ik ze in de doos zou stoppen. Het gordijn kwam af en ik heb het op tijd verstuurd naar de Libelle. In week 20 zou het artikel in het blad verschijnen. Spannend.

Toch kreeg ik een tijdje later een e-mail van de desbetreffende styliste dat de fotoshoot goed was gegaan maar dat de hoofdredacteur het artikel niet had goedgekeurd. Het onderwerp hergebruiken van plastic zou niet goed aansluiten bij het lezerspubliek van Libelle. Het zou “te jong” zijn! Zij zelf en haar collega’s vonden het natuurlijk ook heel jammer. Zij hadden er ook tijd en energie ingestoken maar zij konden er niets aan doen. Zo werkt blijkbaar de tijdschriftenwereld.

Inmiddels heb ik mijn gordijn weer teruggestuurd gekregen en het hangt weer in mijn woonkamer, ietsje langer en breder dan het eerst was dus dat staat best leuk. Maar het is een enorme tegenvaller dat ik al die moeite voor niets heb gedaan zonder dat de foto’s in het blad komen te staan. Ik had het zo leuk gevonden om mijn eigen doppengordijn in een tijdschrift te zien.

Daarnaast vind ik het onzin dat de lezeressen van Libelle te oud zouden zijn voor een artikel over het hergebruiken van plastic. Niemand is te oud om te recyclen of iets te lezen daarover lijkt mij. Is recyclen te hip? Maar niemand is toch te oud om hip te zijn? Ik zou me geloof ik aangesproken voelen als ik een Libelle-lezeres zou zijn, wat nou te oud?! Maar ja, ik lees de Libelle dan ook niet, daar zal ik met mijn 41 jaar waarschijnlijk nog te jong voor zijn?

Thuis / At home

Het is nogal stil in huis deze dagen, behalve dan dat ik mezelf nog steeds hoor hoesten. Anna is maandag op schoolreis naar Londen gegaan en komt morgen weer terug. Ze heeft het erg naar haar zin liet ze me vanmorgen nog weten en ze hebben een druk programma. Als het goed is bezoeken ze nu Covent Garden, oh wat zou ik graag daar samen met haar rondlopen!

Maar ik doe zelf ook leuke dingen,  al is het gewoon in Leeuwarden. Zo gaf Lucy van Life Creations gisteravond een SoulCollage® workshop bij mij thuis in onze gemeenschappelijke ruimte van Centraal Wonen. Het was gezellig en ik maakte twee kaarten waaronder deze:

Heb je ook zin om mee te doen met een workshop? Kijk dan ook eens op mijn SoulCollage® website.

Verder haak ik veel omdat ik nog steeds niet veel energie heb voor andere dingen. Ik maakte een stapeltje onderzetters, een paar slingertjes en voor de afwisseling werk ik aan mijn paperclip-vliegengordijn.

Wat een geluk toch dat we van alles kunnen maken met onze handen, ik kan me een leven zonder dat niet eens voorstellen. Het lijkt me zó saai.

Zaterdag / Saturday

Er komt niet veel uit mijn handen door de griep maar ik haak af en toe een stukje.

Mijn plan was om een sprei te haken maar ik zie er toch maar van af. Het is zo breed opgezet dus ik moet heel veel haken en op een gegeven moment vind ik het dan niet echt leuk meer. Dus het wordt een hoes voor een langwerpig kussen dat ik kocht in de kringloopwinkel. Dan ben ik al op de helft, gaat het ineens lekker snel ;-).

Af en toe maak ik ook een paar sliertjes voor de vliegengordijn-pakketjes. Ik moet zorgen dat ik een voorraad heb want ik sta in mei weer voor twee dagen in de cel op HolyStitch in Leeuwarden. Ik weet inmiddels dat ik altijd veel stress heb om op het laatste moment alles af te krijgen dus ik wil deze keer op tijd beginnen.

Voor meer info over de markt kun je kijken op HolyStitch. Ik denk dat er nog  cellen vrij zijn dus als je creatief bent en ook zin hebt om met jouw zelfgemaakte spullen op deze leuke markt te staan, geef je dan op.

Oh ja, er zijn nog plaatsen voor de SoulCollage® workshop die ik geef in Leeuwarden op 27 maart. Heb je zin om mee te doen? Kijk dan op mijn website SoulColours en geef je op. Wil je een keer een workshop volgen maar dan op een andere datum dan gepland staat, je kunt me altijd mailen of bellen want er zijn ook andere dagen mogelijk.

Doorgaan / Continue

Een paar weken geleden was ik zo enthousiast begonnen met het ontrommelen van mijn huis via de Declutteractie van Esta. Ik maakte een goede start met een kast uitruimen, de eettafel, de wasmanden en de keuken.

Maar deze laatste dagen ben ik niet meer zo actief bezig met opruimen. Ik ben een weekend weggeweest en heb daar een virus opgelopen waardoor ik verkouden en grieperig ben. (alwéér!) Het ontmoedigt me een beetje om de dingen aan te pakken als ik me lichamelijk niet goed voel.

Wat ik ook lastig vind aan het opruimen van mijn spullen is dat aan veel dingen emotionele herinneringen kleven. Alles wat door mijn handen gaat heeft een geschiedenis. Vooral als het gaat om een doos met oude kaarten, brieven en papieren. Zo vond ik een stapeltje kaarten die ik kreeg als kind van mijn oma en opa tijdens hun vakanties. Mijn zus en ik kregen altijd allebei een eigen kaart uit hun vakantiebestemming en dat vind ik zo lief. We waren dan ook altijd erg blij met de kaarten uit Spanje waar een danseres op stond met een echte rok van stof genaaid op de kaart. Super vond ik die kaarten en ik heb er meerdere van.

En ik kwam een brief tegen geschreven door mijn opa in 1994 toen ik tijdens mijn studie een jaar op Curacao woonde. Ik herken het nette onderwijzers-handschrift uit duizenden. Het is zo’n lieve brief, geschreven een paar jaar voor zijn dood.

En dan een papier van het dierencrematorium waar mijn lieve poes Mien gecremeerd is. Ik wist niet eens meer dat ik ooit die brief heb ontvangen.

Al die dingen maken herinneringen en verlangens los die gepaard gaan met emoties. Zo mis ik Mien nog altijd en dat kan soms heel sterk zijn en hetzelfde geldt voor mijn oma en opa. Hoe graag had ik ze nog bij me gehad en ze kunnen knuffelen.

Het is goed hoor om op te ruimen maar het kost ook veel energie, tranen en vooral tijd. En het zijn juist die dingen die van emotionele waarde zijn die ik niet weg kan doen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de poppenkleertjes van mijn eerste pop gemaakt door mijn grootmoeder, babykleertjes en schoentjes van Anna, theelepeltjes uit het huis van mijn oma en opa en al die andere dingen die mijn hart niet onberoerd laten. Ik stop ze dus weer terug in de doos en die belandt dan maar weer onderin de kast.

Hoe doen jullie dat toch, dat opruimen?

International Women’s Day

Iedereen van harte gefeliciteerd met Internationale Vrouwendag!  

 
Ik ga het een weekend lang vieren met een grote groep vrouwen tijdens een workshop van Herwaarderings Counselen, hierin ben ik al een aantal jaar actief.  Ik heb er zin in. En omdat ik mijn tas nog moet pakken en me moet voorbereiden, heb ik weinig tijd dus plak ik vandaag alleen wat leuke plaatjes over vrouwendag.

                                                                             

Iedereen een hele fijne dag gewenst! Vieren jullie het ook?

Lenteopruiming / Springcleaning

Oh, wat een heerlijke dag vandaag. Ik heb net een ommetje gemaakt met mijn hoofd in de zon, wat voelt dat toch heerlijk. Even gezeten op een bankje op het Zaailand, ik vind het leuk om al die mensen langs te zien lopen. Iedereen geniet overduidelijk van dit mooie weer, we waren er allemaal aan toe.

Mijn camera heeft steeds kuren dus de foto’s die ik maakte afgelopen dagen kan ik niet plaatsen dus ik moet het even doen met de foto’s die al op mijn PC staan. Gelukkig kan ik wel een foto laten zien van de Declutteractie die ik vorige week deed. Ik heb mijn hele kledingkast uitgezocht en 2 zakken gingen mee met een vriendin die ze op een tafel heeft gelegd waarvan iedereen kan pakken. Eén zak met kleding staat klaar voor de kledingcontainer. Dan heb ik nog kleding die ik wil verkopen en ik hield een zak met gekleurde t.shirts over waar ik weer iets leuks mee kan maken. Een goede opruiming dus en mijn kast is zo leeg en netjes!

Nu moet er nodig opgeruimd worden in mijn werkhoek waar zóveel knutselspullen liggen dat ik maar even geen foto laat zien. Kan ook niet want mijn camera doet dus vreemd maar ik kan wel een andere foto laten zien:

Mijn werktafel als ‘ie opgeruimd is, een foto van een aantal maanden geleden. Waarom lukt het me toch nooit iets echt netjes te houden? Het is maar goed dat ik meedoe met #EstaDecluttert, heb ik tenminste nog een stok achter de deur!