In deze afgelopen tijd ben ik veel bezig geweest met een nieuw doppengordijn, deze is langer dan de eerste die ik eerder maakte. Vandaag heb ik het afgekregen en meteen foto’s gemaakt in onze tuin. Het gordijn blijft hier niet hangen want het gaat naar vrienden. Hoop dat ze er blij mee zullen zijn.
Een paar weken geleden nam een interieurstyliste/editor van Libelle contact met me op omdat ze mijn doppengordijn op internet had zien staan. Ze was bezig met een artikel over het hergebruiken van plastic en zou graag mijn doppengordijn gebruiken voor de fotoshoot.
Ook vond ze de paarse flessenkop die ik een paar jaar geleden gemaakt had leuk voor het artikel.
Ik was natuurlijk enthousiast, mijn gemaakte spullen in een tijdschrift dat leek me echt heel leuk! Ik ben als een razende aan de slag gegaan want ze had het binnen twee dagen nodig en het gordijn had nog niet de goede afmetingen. Alle slierten waren ongeveer 10 centimeter te kort en het was ook nog niet breed genoeg dus ik moest ongeveer 6 slierten bij maken. Ik ging dus aan de slag met de doppen en was er twee dagen behoorlijk druk mee. Mijn doppen waren op een gegeven moment op en ik heb (geheel tegen mijn hergebruik-principes in) zelfs nog wat water en limonadeflessen gekocht om genoeg te hebben. Anna vond het niet erg, kon ze zich eens te buiten gaan aan allerlei prikdrankjes.
Ik heb alle slierten vastgemaakt aan een laken zodat ze niet door de war zouden raken als ik ze in de doos zou stoppen. Het gordijn kwam af en ik heb het op tijd verstuurd naar de Libelle. In week 20 zou het artikel in het blad verschijnen. Spannend.
Toch kreeg ik een tijdje later een e-mail van de desbetreffende styliste dat de fotoshoot goed was gegaan maar dat de hoofdredacteur het artikel niet had goedgekeurd. Het onderwerp hergebruiken van plastic zou niet goed aansluiten bij het lezerspubliek van Libelle. Het zou “te jong” zijn! Zij zelf en haar collega’s vonden het natuurlijk ook heel jammer. Zij hadden er ook tijd en energie ingestoken maar zij konden er niets aan doen. Zo werkt blijkbaar de tijdschriftenwereld.
Inmiddels heb ik mijn gordijn weer teruggestuurd gekregen en het hangt weer in mijn woonkamer, ietsje langer en breder dan het eerst was dus dat staat best leuk. Maar het is een enorme tegenvaller dat ik al die moeite voor niets heb gedaan zonder dat de foto’s in het blad komen te staan. Ik had het zo leuk gevonden om mijn eigen doppengordijn in een tijdschrift te zien.
Daarnaast vind ik het onzin dat de lezeressen van Libelle te oud zouden zijn voor een artikel over het hergebruiken van plastic. Niemand is te oud om te recyclen of iets te lezen daarover lijkt mij. Is recyclen te hip? Maar niemand is toch te oud om hip te zijn? Ik zou me geloof ik aangesproken voelen als ik een Libelle-lezeres zou zijn, wat nou te oud?! Maar ja, ik lees de Libelle dan ook niet, daar zal ik met mijn 41 jaar waarschijnlijk nog te jong voor zijn?
Zaterdagochtend is voor mij één van de fijnste momenten in de week. Meestal heb ik veel plannen die ik ten uitvoer wil brengen. Zo ook vandaag. Mijn plan is om de kast die ik een tijdje geleden kocht in de kringloopwinkel in de keuken te zetten, hij staat nu in de woonkamer.
(op de foto staat de kast nog in de deuropening)
In de keuken staat een kast die naar de badkamer moet en de kast die in de badkamer staat, tja…dat is nog even de vraag wat ik er mee moet. Het is een kastje dat eerst bij Anna op haar kamer stond. Maar met dit plan ben ik wel even zoet want al die kasten zitten bomvol dus moeten allemaal leeg worden gehaald.
Ik wil als het kan ook nog wat tijd overhouden voor mijn nieuwe “blikhobby”. Ik heb al wat vogeltjes en hartjes geknipt voor een mobiel of sieraden en ik vind het zo leuk om te doen.
Ik moet de vlijmscherpe randjes nog wel schuren dus moet een ijzervijl gaan kopen. De zon schijnt hier dus dan is het lekker om straks even op de fiets naar de bouwmarkt te gaan.
Oh ja, mijn doppengordijn wordt steeds breder en breder…..
En steeds meer mensen sparen doppen voor me!!!!
Omdat ik nog steeds doppen spaar voor mijn doppengordijn vind ik het ook leuk om soms iets met de pakken te doen, om die ook te hergebruiken. Waarom weggooien als je er nog iets van kan maken? Dus maak ik zo nu en dan een portemonneetje waar je wat muntgeld in kan doen als je bijvoorbeeld op het strand bent. Dit is natuurlijk geen nieuw idee maar ik vind het leuk blijven om te maken. In de grootste passen trouwens ook visitekaartjes en pasjes, dat is dus ook wel handig.
Dit leuke idee zag ik een paar dagen gelden op Pinterest. Heel handig om een oude fles zonnebrandcreme te gebruiken als opbergplek voor je mobiele telefoon en geld op het strand of bij het zwembad. Omdat wij deze zomer ook naar zee gaan leek het me een goed idee om dit zelf ook te maken.
Ik vond een fles met nog een oud restje zonnebrandcreme dus ik ging ermee aan de slag. Dat ging jammer genoeg niet zoals ik gehoopt had. Toen ik heel voorzichtig met een mesje de bovenkant van de fles had afgesneden bleken de twee delen niet meer op of in elkaar te passen. Dus maakte ik van die fles maar een houder voor wat stiften.
Hierna nam ik een andere fles waar douchecreme in had gezeten. Ook die bovenkant sneed ik eraf maar toen werkte het klik-systeem waarmee de dop blijkbaar vastzat aan de fles niet meer. Het leek zo makkelijk vanaf het plaatje en ik heb tenslotte al eens eerder een plastic fles gerecycled en dat was ook niet zo moeilijk.
Dat was ook zo’n leuk idee dat ik zag op een blog, een houder om je mobiele telefoon in te hangen als je die oplaadt. Dus van de tweede fles die mislukte (de douchecremefles) maakte ik weer zoiets maar dan om in de badkamer te hangen. Weggooien vind ik dan toch weer zonde van zo’n fles.
Oh, ik zie nu dat ik de sticker er niet heb afgehaald. Nou ja, dit is dan ook wel hele lekkere douchecreme.
Ik weet dus ook niet zo goed hoe ik wel zo’n fles kan maken voor op het strand. Ik heb gisteren alle flessen die ik had bekeken om te zien of daar zo’n handige opbergfles van gemaakt kan worden maar ze hebben allemaal een dop of sluiting die niet meer werkt zodra de fles in twee delen wordt gesneden. En tja, die fles Tan Safe van Pinterest ken ik niet en zal je waarschijnlijk niet in Nederland kunnen kopen. Bovendien houd ik van recyclen en niet kopen om het dan weer te moeten overgieten omdat ik zo nodig iets leuks wil doen met de fles. Dat gaat te ver.
Ik kwam met een kleine oplossing. Zo klein dat er alleen wat kleingeld in kan maar dat is oké want mijn mobiele telefoon is zo oeroud dat ik die waarschijnlijk uren lang op mijn handdoek kan laten liggen zonder dat iemand die meeneemt. Ondertussen kan ik met een gerust hart liggen dobberen in de zee en als ik terugkom pak ik uit mijn nieuwe opbergblikje wat euro’s voor een lekker ijsje!
Iemand anders nog een idee hoe of met welke fles dit wel gemaakt kan worden? Laat het me dan weten, dan kan ik het altijd op mijn blog zetten of eventueel linken als je ook een blog hebt.
Vorige week schreef ik al een artikel over al die doppen die ik in de loop der tijd heb gespaard. Ik had wat leuke dingen op de grond gedaan met de doppen en daar had ik best lol in. Maar vandaag ben ik toch begonnen met het maken van een (vliegen) gordijn van de doppen. Ik had net genoeg doppen om vijf lange slierten te maken. Het hangt nu als afscheiding in de woonkamer tussen het zitgedeelte en de plek waar het bureau en mijn werktafel staat.
Eigenlijk had ik alleen de gekleurde doppen willen gebruiken maar dan had ik nog maar 2½ sliert gehad en dan duurt het wel heel lang voordat ik een heel gordijn heb. Ik heb de witte doppen er gewoon tussen gedaan en het staat ook wel heel leuk. Ik had ze natuurlijk ook niet voor niets gespaard. Tussen elke dop zit trouwens wel een gekleurde strijkkraal, dat geeft nog wat extra kleur en ik had daardoor net iets minder dop nodig.
Op de eerste en laatste foto hangt het gordijn beneden (ik woon boven) waar we een leuk smal raam hebben waar precies vijf slierten kunnen hangen. Maar nu hangt het inmiddels in onze eigen woonkamer en beneden hangt het begin van het vliegengordijn met grote paperclips en stukjes plastic zak. Nou, ik kan dus weer opnieuw gaan sparen want al mijn doppen zijn jammer genoeg op!
Weer een leuk boek uit de bibliotheek geleend: Anders, creatieve hergebruikideeën voor je interieur.
Het is geschreven door Henrietta Thompson met illustraties van Neal Whittington. In het boek staan doe-het-zelftips voor hergebruik van alledaagse voorwerpen in het interieur en huishouden. Over praktisch maar ook stijlvol wonen. Er staat bijvoorbeeld in hoe je van een oude koffer een leuke salontafel kunt maken, van een bezemborstel een brievenrek of wat je allemaal kunt doen met gebruikt textiel, rubber of papier.
Ik noem een paar leuke voorbeelden. Vroeger in mijn kinderkamer had mijn vader een kastje gemaakt met onderaan de bovenste plank jampotten gemonteerd. Daar deed ik allerlei frutsels in. In het gereedschapshok hingen dezelfde potjes maar dan gevuld met spijkers en schroeven. Nu heb ik ze zelf thuis onder mijn keukenkastje hangen gevuld met kruidenthee. Ik zag het ook in dit boek staan. 
Het volgende idee uit het boek is wel nieuw voor me. Althans, wat er mee gedaan is. Potjes van fotorolletjes zijn uitermate geschikt voor het opbergen van kleine hoeveelheden zout, suiker, crème of andere producten waar je onderweg of op reis maar weinig van nodig hebt. Ik gebruikte het al wel eerder tijdens het kamperen. Maar in het boek zijn ze verwerkt tot een peper & zout-stelletje. Even gaatjes in het deksel prikken en je schudt het er zo uit. Heel simpel maar oh zo leuk.
Naar het productontwerp "Salt and "Pepper Shakers" van Rita Boteldo
Hier dan nog een foto die ik in het boek zag staan. Een leuk en simpel gemaakt kastje gemaakt van gaatjesboard met Spaanse fruitdozen als laden:
( ontwerp "Four Drawers" van Michael Marriott)
Recyclen of hergebruiken is niet alleen van nu, het bestaat natuurlijk al veel langer. Wanneer ik in de wereldwinkel voor het eerst van die gekleurde mini-fietsen en auto’s van blik zag weet ik al niet meer, maar ik was nog een kind. Geweldig wat je allemaal kunt maken van gebruikt materiaal zoals blikjes. Ik wil hier zelf nog steeds mee aan de slag maar moet nog een blikschaar aanschaffen. (en beschermende handschoenen!) Maar er valt met zoveel meer te recyclen. Ik maak vliegengordijnen van plastic zakken. Van plastic flessen en doppen 
knutsel ik een dierenkop met een gewei voor aan de muur. En mijn dochter en ik hadden een fase waarin we alle melk- en sappakken omspoelden om er zo een portemonnee van te maken. Inmiddels sparen we ze niet meer want het begon zich wat op te hopen al die platgedrukte pakken. Sindskort ben ik begonnen met het maken van papieren kralen uit tijdschriften. Dit wordt al veel langer gedaan maar voor mij was het nieuw. Ik vind het heel leuk om te doen en het resultaat is verrassend. Als ik er wat meer vaardig in ben, is het misschien leuk om ook hier workshops in te geven? Een paar weken geleden was ik voor een weblogworkshop in Rotterdam (weblogs4women.nl). Eén van de eerste winkels waar ik ging kijken bleek een winkel en atelier te zijn waar alleen maar spullen werden gemaakt en verkocht van gebruikt materiaal. Geweldig! Zoiets zouden we in Leeuwarden ook moeten hebben. Als je er over nadenkt, gooien we met z’n allen zoveel dingen weg waar weer iets anders moois of bruikbaars van gemaakt kan worden. Voor mij is zoiets weer een nieuwe stimulans om me nog meer te richten op het maken van spullen met hergebruikt materiaal zoals die papieren kralen, in plaats van ze te kopen in de winkel. Let’s recycle! Het recyclen van leuke ideeen hiervoor is op deze site natuurlijk ook van harte welkom!!! 
Ik geef SoulCollage workshops, kijk voor meer info op www.soulcolours.nl
gekregen van Noflik Nifelje
blijmetkleur 