Ik dacht dat het lente werd maar de kou komt toch weer terug. Gelukkig gepaard met wat licht want de zon erbij maakt dat de snijdende wind ietsje beter te verdragen is.
Schaatsen gaat er denk ik niet meer van komen, althans niet voor Anna want ik heb al jaren niet meer geschaatst. Ik schuifel meestal wat naast haar op het ijs. Sinds ik 5 jaar geleden aan mijn heup ben geopereerd durf ik niet meer op de ijzers te staan, ik ben te bang dat ik val. Vroeger niet, toen gingen we hier in Friesland al heel jong het ijs op met houtjes. Heerlijk vond ik dat, hier zo’n leuke foto van mij aan de hand van mijn moeder. Dat rechterbeentje van me vind ik zo schattig.
Mijn moeder met een bontjasje (!) en een filmcamera in haar hand. Het jasje dat ik daar droeg heeft mijn moeder nog voor me gemaakt, zij naaide veel van onze kleding. Ik niet voor Anna, te moeilijk voor me en ik geloof dat Anna er ook niet op zit te wachten.
Het dwergje boven staat trouwens in een houten letterbakje dat nog ligt te wachten op een likje verf maar ik heb eerst andere dingen te doen. Zoals vanmiddag een bezoek brengen aan de kaakchirurg die een wortelpunt gaat verwijderen, brrr. Ik zal blij zijn als het avond is en dat voorbij is.
blijmetkleur 